Müslüm Gürses
Bizim gönlümüze hasret düşüren
Şu geçit vermeyen dağlar utansın
Bizi bizden alıp yabancı eden
Şu uzayıp giden yollar utansın
Düşüren kim bu aşkı dillerden dile
İsyan eder oldum şansa kadere
Aynalar yaşlanmış gösterse bile
Yaşanmadan geçen yıllar utansın
Yar yanımda yoksa en büyük hasret
Sevdasız geçecek ömüre hayret
Gönülde açmazsa solacak elbet
Çiçeklerle dolu dallar utansın..
Müslüm Gürses
Kaç kadeh kırıldı sarhoş gönlümde
Bir türlü kendimi avutamadım
Kaç gece ağladım böyle gizlice
Ne yaptımsa seni unutamadım
Kim bilir kimler var şimdi kalbinde
Sen beni unuttun çoktan belkide
Ben hala yaşarım eski günlerde
Her şeyde sen varsın unutamadım
Her sevgi zamanla biter dediler
Benim ki bitmedi anlayamadım
Bu aşktan hayır yok unut dediler
Ne yaptımsa seni unutamadım…
Müslüm Gürses
Güldürmedin hep ağlattın
Derdi bana sen tattırdın
Dert üstüne zulüm yaptın
Sanki beni sen yarattın
İsyan eden kalbimi
Biraz olsun duy yeter
Aşka susayan gönlümü
Seveceksen sev yeter
Koşturdun hep yıllar boyu
Peşinden gün be gün
Ağlattın hiç güldürmedin
Şu yaralı kalbimi…
Müslüm Gürses
Bugün batarsa güneş yarın yeniden doğar
Her gecenin sonunda bir sabah vardır evlat
Sakla umutlarını yıkılıp kalma sakın
Ümitsiz ve gayesiz yaşamak zordur evlat
Sev bütün insanları say bütün insanları
Kin gütme unut gitsin geçmişte olanları
Dürüst ol insancıl ol düşün öbür dünyayı
Bir karıncayı bile incitme sakın evlat
Geçmişten geleceğe yaratılmış ne varsa
Unutma ki hepsinin bir sahibi var evlat
Kul kaderini yaşar bahtında ne çıkarsa
Düşmez kalkmaz bir Allah
Unutma sakın evlat…
Müslüm Gürses
Âh neyleyim gönül (gönül) senin elinden
Her zaman ağlarım gülemem gayrı (of)
Ben bıktım usandım elin dilinden (oy)
Kaybettim sılayı bulamam gayrı
Ben bıktım usandım elin dilinden (oy)
Terkettim sılayı dönemem gayrı
Gönül ben sırrına eremedim ki
Gonca gonca güller deremedim ki (oy)
Arz’eyledim yâri göremedim ki (oy)
Aylar yıllar geçti göremem gayrı
Ey Ferrâhî yandım yandım yâr ataşına
Neler gelir gariplerin başına (oy)
Ağlaya ağlaya gelme mezar taşıma (oy)
Uyanıp da sana gülemem gayrı.
Müslüm Gürses
Bizim gönlümüze hasret düşüren
Şu geçit vermeyen dağlar utansın
Bizi bizden alıp yabancı eden
Şu uzayıp giden yollar utansın…
Düşüren kim bu aşkı dillerden dile
İsyan eder oldum şansa kadere
Aynalar yaşlanmış gösterse bile
Yaşanmadan geçen yıllar utansın…
Yar yanımda yoksa en büyük hasret
Sevdasız geçecek ömüre hayret
Gönülde açmazsa solacak elbet
Çiçeklerle dolu dallar utansın..
Müslüm Gürses
Bir kere halimi sordun mu benim
Kalbime habersiz girdin sadece
Yedi kat ellerden farkın ne senin
Uzaktan uzağa gördün sadece…
Kör olsun bu aşkın gözü kör olsun
Bu sevda oyunu artık son bulsun
Hayırsız sevgili sen nasıl kulsun
Arayıp beni mi buldun sadece..
Geceler boyunca hep ben ağladım
Bir damla sevgiyi hep ben aradım
Çok sevildin ama seven olmadın
Seni sevdiğime güldün sadece…